Kościół parafialny św. Trójcy, gotycko-renesansowy. Wzmiankowany w 1239 r., w obecnej postaci wzniesiony w pocz. XIV w., przebudowany w 1522 r., powiększony ok. 1600 r., restaurowany w 1913 i 1964 r. Orientowany, murowany, jednonawowy, z wieżą od południa i prostokątnym, dwuprzęsłowym prezbiterium. Nad nawą sklepienie sieciowe z 1522 r., nad częścią prezbiterium krzyżowo-żebrowe. Elewacje prezbiterium zachowały geometryczną dekorację sgraffitową a wnętrze wyposażenie barokowe z 1. poł. XVIII w. oraz szereg płyt nagrobnych z XVII i XVIII w. Za