Witraż - ozdobne wypełnienie okna lub rozety wykonane z kawałków kolorowego szkła wprawianych w ołowiane ramki. Ramki stanowią kontur rysunku, kreskowanie na szkle lub malowanie na nim przeźroczystymi farbami podkreśla charakterystyczne elementy (głowę, oczy, ręce, fałdowanie szat, cieniowanie figur itp.). Do powstania witraży najprawdopodobniej przyczyniły się bizantyjskie mozaiki. W Europie pierwsze witraże pojawiły się w średniowieczu, w X w. w Reims (Francja). Rozkwit nastąpił w okresie gotyku. Do Polski trafiły dopiero w XIV w. Najważniejszym ośrodkiem na początku był Kraków. W pierwszym okresie rozwoju witrażownictwa - od X do XVI w., posługiwano się szkłem barwionym przez wypalanie masy szklanej razem z tlenkami metali. W okresie drugim, od XVI w. do czasów współczesnych, stosuje się malowanie szkła a następnie wypalanie, które utrwala kolory i farby.