Carl Franz Krister urodził się 3 marca 1801 roku w Nysie. Pobierał nauki w Turyngii, a także w fabrykach we Francji, Szwajcarii, Bawarii i na Węgrzech.
W 1823 roku trafił do Wałbrzycha, gdzie zaczął pracę jako malarz w fabryce kamionki Ernsta Augusta Rauscha. W tejże fabryce miał również możliwość rozwijać swoje umiejętności przedsiębiorcze. W 1826 roku poślubił Theresę Knittel z Rosetnhal koło Broumova. Dzięki posagowi i spadkowi mógł wykupić udziały w fabryce porcelany założonej przez kupca Johana Traugotta Hayna w 1829 roku. W 1831 roku Krister wydzierżawia fabrykę Hayna i tym samym można mówić o początku istnienia Krister Porzellan Manufaktur (KPM). W 1834 roku Krister wykupuje obie fabryki i łączy w jeden ogromny zakład. Głównym założeniem Kristera była produkcja porcelany dostępnej dla szerokiego grona odbiorców, w szczególności biedniejszych warstw społecznych korzystających z naczyń drewnianych. W roku 1856 fabryka wyprodukowała 3 mln filiżanek, 2,5 mln dzbanków do kawy, herbaty i cukiernic, ok. 4,5 mln talerzy, misek i teryn oraz ok. 2,5 mln misek do mycia, dzbanów na wodę, wazonów i naczyń kuchennych.
W 1861 roku kupuje posiadłość Tannhausen (Jedlinka) z pałacem i budynkami gospodarczymi za kwotę 105 tys. talarów. W Charlottenbrunn (Jedlinie Zdroju) dzięki niemu powstaje nowy dom zdrojowy i hala spacerowa, jak również zostaje wybudowany nowy kościół ewangelicki wraz z plebanią i cmentarzem.
Carl Krister umiera 10 listopada 1869 roku podczas pobytu w Goslar w Górach Harzu. Wraz z żoną Teresą nie posiadają własnego potomstwa. Po śmierci siostry Theresy Krister adoptują piątkę dzieci, które odziedziczają spadek po fabrykancie.
Sam Krister za swojego życia był człowiekiem dobrym, dbającym o swoich pracowników. Był wrażliwy na sprawy nękające lokalną społeczność, więc przyczynił się do powstania domu starców, szpitala, domu dla sierot i wdów, jak również powołał do życia Fundację Kristera, której głównym celem była pomoc uboższym mieszkańcom regionu.
