W mieście tym stał kiedyś zamek, po kórym nie ma dziś śladu i praktycznie żadnych przekazów. Jego położenie zlokalizowano we wschodniej części miasta między obecnymi ulicami: Obywatelską, Dąbrowskiego, Kościelną. Kamienny zamek włączony został w system obronny samego miasta stał w pobliżu kościoła farnego pw. św. Piotra i Pawła Zbudowano go w końcu XIII w. z inicjatywy księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I Surowego. Przejął one te ziemie w 1291 r. Był on rezydencją samego księcia Bolka I oraz jego żony księżnej Beatrycze, a także jich synów Bolka i Bernarda. 15.marca 1305 r. księżna ufundowała na zamku kaplicę pw. Św.Krzyża i NMP. Z zachowanego opisu lenna zamkowego wynika, że w jego skład wchodziła siedziba księcia - pałac - wspominany m.in. w dokumencie księcia Bernarda z 10 kwietnia 1312 r., wspomniana powyżej kaplica zamkowa, słodownia i browar, spichlerz zbożowy, stajnie, mieszkanie dla wartownika bramnego, jak również domy dla służby. Przy zamku rozciągał się plac turniejowy, który dochodził aż do komandorii joannickiej. Zbrojownia należąca do zamku znajdowała się jednak na Rynku strzegomskim pod numerem 34, który to dom nazywany był "Pod siedmioma elektorami" bądź "Rycerskim Schroniskiem". Od czerwca 1338 r. zamek był rezydencją Bolka II Małego i jego żony Agnieszki. W 1369 r. księżna Agnieszka odstąpiła zamek rycerzowi Mikołajowi z Cisów. Od 1392 r. zamek przeszedł pod panowanie czeskie. Istnieją sprzeczne informacje co do zniszczenia go w 1428 r. przez husytów, bo samo miasto ponoć wtedy wcale nie ucierpiało. W 1454 r. założenie zamkowe zostało rozbudowane, otrzymało drugą linię umocnień z aż 5 bramami. W 1584 r. już pod panowaniem Habsburgów zamek został przebudowany w stylu renesansowym co wiązało się z rozbiórką części starych murów. Podczas wojny trzydziestoletniej w I poł. XVII w został zniszczony i w 1662 r., przeszedł na własność miasta, które w zamian za jego teren oddało rodzinie von Czirn prawo sprzedaży soli i wyszynku piwa we wsi Stanowice. Nie wiadomo czy zamek został odbudowany. W 1770 r. przeszedł w ręce mydlarza Hoffmanna, który najprawdopodobniej urządził tu manufakturę. Na planach miasta z końca XVIII w. zamku już nie ma. Jeszcze w II połowie XIX wieku istniały jednak ruiny.