MENU
Stacja kolejowa w Świebodzicach. Widok na budynek dworca od strony Wałbrzycha. Wiata nad peronem już po "rewitalizacji", podczas której zlikwidowano oryginalne namiotowe szklane świetliki. Trwają prace na torowiskach i peronach. Zdjęte zostały tory i podkłady na torze 1, przerobiony jest peron 2 poprzez dodanie kamiennego krawężnika od strony toru 1. Bardzo szybko ten krawężnik został zdemontowany i przywrócono poprzednią wersję peronu 2 (łagodnie opadający żwirowo-ziemny skłon w stronę toru "1"). Powodem rezygnacji z krawężnika była, jak się wówczas mówiło, nieprzemyślana i przez to zbyt niebezpieczna tego rodzaju modernizacja. Peron był zbyt wąski - ok. 1,7 m od krawężnika do krawężnika, i stojący na peronie ludzie, ustępujący wychodzącym z pociągu, niekiedy potykali się na tym nowym krawężniku i upadali na plecy - na tory. Wiosna 1996 r.

Dodał: Krzysiek_2° - Data: 2020-09-17 14:18:06 - Odsłon: 990
maj 1996

Data: 4501:01:01 00:00:00  


Stacja kolejowa położona na wys. 278 m npm. w km 57,541 licząc od PO Grabiszyn i w km 59,589 licząc od stacji Wrocław Główny na linii z Wrocławia do Zgorzelca. Aby jeszcze namieszać to wg niemieckiego kilometraża liczonego od Wrocławia Świebodzkiego, jako historycznego i zasadniczego dworca dla tej linii Świebodzice znajdowały się w km 57,63. Układ torowy zasadniczej stacji Świebodzice tworzy obecnie wielką literę -S- na długości blisko 2 kilometrów, co jest ewenementem w skali kraju. Faktycznie Świebodzice składają się z dwóch stacji: starej z 1843 r., służącej obecnie do obsługi sporadycznego ruchu towarowego i nowej (z końca XIX w.), obsługującej ruch pasażerski i towarowy tranzytowy. Układ torowy jest zagmatwany przez liczne zmiany funkcji stacji w przeciągu ponad 160 lat jej istnienia. Pierwotnie Świebodzice były stacją czołową, a wjazd na stację od strony Wrocławia odbywał się na wprost i to nie po nasypie którym prowadzi dziś linia w stronę Wałbrzycha, gdyż obecna dwutorowa linia rozpoczyna się już łukiem w km 56,7. Przed ostrym skrętem w lewo widać po lewej z pociągu zarys starotorza które przechodziło obok istniejącego budynku dawnej lokomotywowni. Obecnie przejazd na starą stację odbywa się torem łącznikowym przy nowym dworcu. Na starej stacji funkcjonującej w latach 1843-53 było kiedyś 7 torów. Przy nowej stacji są aktualnie 4 tory przelotowe, (w tym 2 główne), z 6-ciu jakie były przed 1945 r. Z nowej stacji prowadziły dwie bocznice - do dawnego Prefabetu (potem skład stali Howell, przesypownia cementu Dyckerhoff, teraz hale produkcyjne przeds. Osadowski) i do Dolnośląskiej Fabryki Mebli. Ta druga bocznica jest zlikwidowana. Od stacji odchodziła wąskotorowa bocznica do kopalni piasku w Mokrzeszowie. Na stacji zachował się szereg ciekawych budynków - dwa budynki dworców, nastawnie z końca XIX wieku, dawna lokomotywownia z wieżą ciśnień, być może najstarsze w Polsce magazyny kolejowe (!) - niestety wszystkie te obiekty są bardzo zaniedbane, przez co przedstawiają sobą smutny widok. (moose)

  • /foto/3713/3713083m.jpg
    1844
  • /foto/218/218015m.jpg
    1890 - 1900
  • /foto/5936/5936025m.jpg
    1898 - 1900
  • /foto/127/127825m.jpg
    1899
  • /foto/224/224723m.jpg
    1900 - 1903
  • /foto/98/98489m.jpg
    1905 - 1908
  • /foto/127/127823m.jpg
    1910 - 1913
  • /foto/360/360097m.jpg
    1911
  • /foto/6958/6958918m.jpg
    1911
  • /foto/7835/7835257m.jpg
    1915
  • /foto/10076/10076458m.jpg
    1917
  • /foto/238/238526m.jpg
    1921 - 1945
  • /foto/129/129588m.jpg
    1965
  • /foto/188/188335m.jpg
    1965
  • /foto/152/152270m.jpg
    1968
  • /foto/8907/8907306m.jpg
    1993
  • /foto/6116/6116187m.jpg
    2003
  • /foto/8865/8865720m.jpg
    2005
  • /foto/152/152275m.jpg
    2007
  • /foto/10397/10397155m.jpg
    2007
  • /foto/9994/9994389m.jpg
    2010
  • /foto/9850/9850961m.jpg
    2011
  • /foto/3747/3747443m.jpg
    2013
  • /foto/4219/4219300m.jpg
    2013
  • /foto/4325/4325346m.jpg
    2013
  • /foto/5275/5275605m.jpg
    2015
  • /foto/5275/5275805m.jpg
    2015
  • /foto/5500/5500129m.jpg
    2015
  • /foto/6124/6124281m.jpg
    2016
  • /foto/6124/6124282m.jpg
    2016
  • /foto/6760/6760992m.jpg
    2016
  • /foto/9994/9994367m.jpg
    2017
  • /foto/7002/7002822m.jpg
    2017
  • /foto/7457/7457948m.jpg
    2018
  • /foto/7556/7556351m.jpg
    2018
  • /foto/7934/7934756m.jpg
    2019
  • /foto/7934/7934769m.jpg
    2019
  • /foto/10397/10397972m.jpg
    2019
  • /foto/9072/9072389m.jpg
    2020
  • /foto/9570/9570839m.jpg
    2021
  • /foto/9880/9880749m.jpg
    2022
  • /foto/10286/10286124m.jpg
    2023
  • /foto/10374/10374321m.jpg
    2023
  • /foto/10410/10410897m.jpg
    2023
  • /foto/10637/10637186m.jpg
    2023

Krzysiek_2°

Poprzednie: Dom nr 130 (d. Karczma Sądowa) Strona Główna Następne: Zapora betonowa (nie istnieje)


moose | 2020-09-17 14:52:00
W ogóle ten peron był zmorą - z uwagi na niespotykane umiejscowienie na łuku (to też ciekawy kontekst historyczny dlaczego tak powstał), gdzie drużyna konduktorska, przy długim składzie wagonowym musiała odchodzić od wagonów na kilkanaście metrów, żeby dać sygnał maszyniście. Przy ulewie, czy śnieżycy - nic przyjemnego.
Krzysiek_2 | 2020-09-17 14:58:20
Zwłaszcza dla konduktorów pod krawatami i w półbutach (quasi-lakierkach) z pociągów pośpiesznych z Gdyni lub Warszawy.
SP32 | 2020-09-17 23:38:12
Eee, to dzisiaj wszystko jest problemem! Drużyna konduktorska przy długich składach jeszcze w latach 80 - tych miała 3 - 4 osoby, a odjazd obstawiał jeszcze dyżurny peronowy. Pamiętam tę stację z podróży z mamą na zakupy (była opinia, że w mieście jest dobre zaopatrzenie w sklepach) i utkwiło mi w pamięci tylko bardzo wysokie zejście ze składu na peron, ponieważ tabor był pochylony w łuku.